Verslag Noorwegen vakantie 2000:
Maandag 17-7-2000:
Om kwart over twee ’s middags rijden we de auto van de Peter Wessel (Colorline) af in Larvik. De vakantie is nu echt begonnen. We nemen weg 40 richting Kongsberg, omdat ons eerste vakantiedoel Rjukan in Telemark is. Voorbij Kongsberg rijden we weg 37 op richting het westen tot Ormemyr. We nemen hier weg 364 omhoog, omdat een blik op de kaart laat zien dat langs deze weg wel een aantal campings zijn te vinden. We rijden door en tegen het einde van de middag komen we op een leuke eenvoudige camping bij Austbygdi terecht, de Sjøveit camping, aan het meer, beschutting genoeg en voldoende vermaak voor de jongens. Het is de camping ten oosten van het dorp, bij de bakker voor de brug linksaf.
Dinsdag 18-7-2000:
Het weer ziet er niet best uit deze morgen, dus besluiten we naar Rjukan te rijden om eens bij de Turistinfo te kijken wat er in deze streek allemaal te doen is aan musea en andere binnenactiviteiten. Genoeg zo blijkt uit de vele folders, maar in dit gebied zijn ook mooie wandeltochten te maken. Vandaag doen we nog even lekker rustig aan, beetje rondkijken, vooral binnen, want het is inmiddels beestenweer geworden. Terug bij en vooral in de tent maken we plannen voor de rest van de week.
Woensdag 19-7-2000:
We gaan vandaag een wandeling maken richting de Helberghytta van de DNT ten noorden van Rjukan. Even voor de duidelijkheid, DNT staat voor Den Norske Turistforening, dit is een organisatie die overal in het land hutten heeft waar je de nacht kunt doorbrengen. De hutten kunnen variëren van erg simpel tot zeer luxe.
Goed, richting zo’n hut gaat de tocht van vandaag. Het begin van het met rode T’s aangegeven pad ligt bij het eindpunt van een kabelbaan even voorbij Rjukan, de Krossobanen. We vervolgen onze weg richting de top van de Piggnatten (1136m). Op de top waait het behoorlijk, maar het uitzicht is prachtig. We hebben een mooi uitzicht op de Møsvassdammen in het westen en de Gaustatoppen (1881m) in het zuiden die we morgen willen beklimmen als het weer het toelaat. We vervolgen onze weg richting hut naar één van de vele rivieren in de buurt om van een verdiende pauze te genieten. Aan het einde van de dag besluiten we niet met de lift terug te gaan, maar het oude werkerspad te nemen die in ontelbare haarspeldbochten naar beneden loopt. Een mooie tocht en lekker ingelopen voor morgen.
Donderdag 20-7-2000:
Het is al erg warm als we vanmorgen de tent opengooien. Dat kan nog wat worden vandaag, hoewel, bovenop kan het nog erg koud zijn. We rijden eerst richting Rjukan en nemen in Dale de weg links omhoog richting Tuddal. Een erg steile weg omhoog, maar je voorkomt hiermee dat je de eerste 1100 meter moet lopen. Vanaf hier bij het Heddersvatne loopt de meest bekende route in 4,5 kilometer naar de top. Het is op deze hoogte al wat killer, zodat we toch maar de jassen in de rugzak doen.
Het is een mooie tocht met onderweg veel mooie vergezichten. De auto’s onder ons worden steeds kleiner en de meren ook. We genieten en af en toe nemen we het er even van en gaan lekker in het zonnetje zitten. We komen zelfs nog langs een sneeuwveldje, zodat de jongens hartje zomer nog sneeuwballen naar elkaar gooien. Boven op de top zijn nog verrassend veel mensen. Er is een soort plateau waar je kunt uitkijken over de omgeving. Oslo zien we niet maar in de verte zien we heel duidelijk de Hardangervidda met zijn besneeuwde toppen. We schieten wat foto’s, leggen de topbeklimming vast op de video en maken ons klaar voor de weg terug.
Op de weg naar boven hadden we onderaan de berg een mooi plekje gezien om van het einde van deze mooie dag te genieten.
Vrijdag 21-7-2000:
Twee dagen wandelen wisselen we vandaag af met een dagje toeren door de omgeving en lekker luieren bij de tent. We rijden een stuk richting Geilo en slaan in het Sandsetdalen links een doodlopende weg in. Deze komt uit bij Kongsbergseter, een verzameling zomerhuisjes. We parkeren de auto bij een mooi plekje aan de rivier. De jongens gaan hier vissen met zelf gemaakte hengels of zitten gewoon wat te “klooien” bij het water. Op deze manier gaat een dag nog snel voorbij.
Zaterdag 22-7-2000:
Het blijft maar mooi weer, dus in de auto en op zoek naar een mooi gebied om te wandelen. We besluiten weer richting Gaustatoppen te rijden,maar gaan nu de drukte voorbij en komen op de top van de Heddersfjell (1461m). We zetten hier de auto op een parkeerplaats. Mats heeft in de verte een woest rivier gezien waar hij graag naar toe wil lopen. Laten we maar doen. Eenmaal onderin blijkt het er behoorlijk drassig te zijn en is de waterval niet makkelijk te bereiken. Eerst maar brood eten, lopen we straks om het meertje heen en proberen alsnog bij de waterval te komen.
’s Avonds gaan we aan het strand zitten en stokbrood bakken boven een kampvuurtje. Het meer ligt er spiegelglad bij deze schitterende avond, heerlijk.
Zondag 23-7-2000:
Het is wederom erg warm, we ondernemen niets en blijven lekker bij de tent. Een beetje opruimen, morgen gaan we verder. De jongens zijn met een paar Nederlandse vriendjes een vlot aan het maken, als ze maar niet te ver het meer op gaan. Als de grootste “rommel” opgeruims is, pakken we onze spulletjes en gaan ook lekker aan het strand zitten. Het vlot doet het prima, met z’n vieren zitten ze er op en ze geven niets om het toch wel erg koude water. ’s Avonds zien we aan de horizon heel vreemd een regenboog boven de bergen. Geen regen gehad en toch een boog.
Maandag 24-7-2000:
Vandaag gaat het verder richting Rondane. Boven bij het Sørstevatn (het waait er hard en het is er koud) eten we onze boterhammen in de auto. Bij Bjørkflåta komen we uit op weg 40, die we hier verder volgen richting Geilo. Wat is het in deze omgeving in vergelijking met 18 jaar geleden toen we hier voor het laatst waren veranderd. We herkennen niets meer van het “oude” Geilo. De weg, weg 7, loopt niet meer door het dorp maar er buiten omheen. Je komt niet meer door Torpo en dat is wel erg jammer, we hadden de jongens graag willen laten zien waar wij al eens waren geweest.
Verder gaat het via Gol naar Fagernes, waar we er even uitgaan om boodschappen te doen. In het restaurant van de busterminal drinken we koffie en nemen er wat lekkers bij.
Na Fagernes nemen we de voor ons bekende weg 51 naar het noorden via Beitostolen over de Jotunheimen naar Sjoa. Bovenop de Valdres moeten we de auto even aan te kant zetten. Door de hevige regenval zien we niets meer. Nog niet meegemaakt deze vakantie. Vorig jaar toen we hier reden was het ook al slecht weer. In de buurt van Randsverk waar we weg 257 opgaan, wordt het weer al beter. We hebben hier een schitterend uitzicht over het Murudalen en de woeste rivier de Sjoa. Bij het plaatsje Sjoa aangekomen schijnt de zon alweer. Hier gaan we linksaf de E6 op richting Otta. Vanaf dit punt gaan we op zoek naar een geschikte camping. Die vinden we uiteindelijk bij Bjørkhol.
Dinsdag 25-7-2000:
We nemen vandaag een kijkje in het iets verderop gelegen Dombås. Toen wij hier in 1983 waren stelde het nog niet veel voor. Een postkantoor, een souvenirwinkel, een cafeteria en een bank. Maar nu, zomer 2000, herkennen we het niet weer. Wat een drukte, het is nu echt een plaats van samenkomst van twee grote wegen geworden. De souvenirwinkel heeft nu de omvang van een redelijke ALDI vestiging en heeft in de kelder, heel slim, een Trollenmuseum aangelegd. Is de moeite van het bezoeken waard. The original trolls
Daarna vervolgen we de E6 een stuk richting Hjerkinn. Onderweg bij Lesjabekk vinden we links van de weg een mooi plekje om te stoppen. De jongens de oude broeken aan en lekker klooien met water en wij lekker in het zonnetje met een boek. Perfect. Het is wel een dag die ons is bijgebleven met die ene avond dat we vanwege de kou in de tent bleven.
Woensdag 26-7-2000:
We hebben zin om een flinke wandeling te maken, dus rijden we eerst met de auto richting Dovre. Daar nemen we de weg naar boven langs Tofte richting Fjellheim. Daar moet je een keuze maken. Of toll betalen en verder naar de Grimsdalshytta of toll betalen en dan rechtsaf het onherbergzame Hornsjohø dal in. Wij kiezen voor het laatste. De weg stopt op ongeveer 2 uur lopen van de Haverdalssetra. Vanaf de parkeerplaats kun je via een mooie route over de Storvassberget (1407m) naar de setra lopen. Onderweg kwamen wij langs een meertje, waar we met een opzichter gesproken hebben. Hij vertelde ons dat de stadse mentaliteit ook tot dit gebied is doorgedrongen en erg veel afval achterlaten werd. Hij liet ons de vangst van één dag zien. Schrik je wel even van.
Donderdag 27-7-2000:
Vandaag eens kijken of wij het stadse leven nog een beetje aankunnen. We gaan naar Otta om dat stadje eens te bekijken. Met dit warme weer is daar niets veel aan. Het is ons te warm in de stad, zodat we wat lekkere dingen kopen en gauw de stad weer uit gaan. We rijden richting Vågåmo en gaan bij Holungsøyi rechtsaf de Vågårusti op. Een steile, maar mooie beklimming met aan het eind een mooie plek bij het meer om de boterhammen op te eten en zelfs te zwemmen. Er staat een soort van schuilhut bij waar je eventueel de nacht nog zou kunnen doorbrengen.
Vrijdag 28-7-2000:
Peer Gynt ken u allemaal wel. De beste man deed zijn inspiratie voor zijn mooie muziek onder anderen in deze streek op. Dat zal ook de reden zijn dat er een hut naar hem vernoemd is, de Peer Gynthytta. Dat is het doel van onze wandeling van vandaag. Moet je nog wel eerst via een enorm steile weg richting Høvringen omhoog. Maar wat een mooi uitzicht als je achterom terugkijkt de diepte in. Daarna via een tollweg naar Smukksjøseter. Daar, bij het meer, zet je de auto neer en ga je lopende verder de bergen in. Je zit hier op 1300m / 1400m hoogte. Eenmaal aangekomen bij de hut genieten we languit in het gras van het mooie weer en luisteren naar het bulderen van de Vesle Ula rivier, die hier in een aantal trappen tussen de rotsen door naar beneden komt.
Zaterdag 29-7-2000:
We doen niet veel deze dag, ’s avonds, als het grootste deel van de bagage in het karretje zit, maken we nog een ritje door de omgeving, aan de andere kant van de rivier langs richting Dombås. Na een paar kilometer zien we beneden ons een visser bezig in de rivier. Hij is aan het vissen op forel en als ie ons ziet geeft ie even een demonstratie. Aan de andere oever van de rivier ziet Mats plotseling een hengel in het water liggen. Jammer dat je er niet zo makkelijk bij kunt.
Zondag 30-7-2000:
We reizen vandaag verder richting Femund. We vervolgen de E6 en blijven deze ook voorbij Dombås volgen in de richting Hjerkinn. Net voor het Nationale Park Dovrefjell slaan we rechtsaf weg 29 op. Een mooie weg die ons wat de uitzichten betreft een beetje aan Denemarken deed denken. Verderop bij Alvdal nemen we weg 3 naar het noorden.
Bij Tynset ongeveer 20 kilometer verder gaan we rechts weg 30 op. De rivier blijft ons voorlopig nog trouw volgen. Deze streek doet ons weer sterk aan het Zwarte Woud denken.
Tegen de avond rijden we de Bergstadens Camping bij Rørøs op. Aan het einde van de middag besluiten we naar het Gerdie en mij bekende Sørvika te rijden. 18 jaar geleden stapten we hier met de groep op de boot terug richting Elgå. De boot ligt er niet als we aankomen. Ook hier is het flink veranderd. De hele oever staat vol met boothuisjes van mensen die zelf in de stad wonen. Ik kan het niet laten en loop even de aardenwal op die het zicht op het achterliggende land ontneemt. Toen kwamen wij hier uit de bush zetten en was dit de laatste klim. Ook hier zijn de paden verder “uitgelopen”.
Maandag 31-7-2000:
Vandaag gaan we Rørøs bekijken, maar we komen er al snel achter dat de charme er hier inmiddels ook wel af is. Wel zijn ze flink bezig met de oude mijn om die in ere te herstellen. De DOMUS, de winkel die toen helemaal omgeven was door een soort van park is enorm groot geworden en van het park vind je niets meer terug. Ik moet zeggen het heeft wel wat die plattelandsdrukte. Iedereen komt hier naar toe en dat is ook te zien, wat een verschillende types.
We wilden eerst twee dagen blijven, maar we hebben het wel gezien en besluiten te vertrekken richting Mieke, Bengt en de meiden hier nog zo’n 130 kilometer vandaan. Het is een kwestie van eerst weg 28 en daarna weg 26 volgen. Als we in de buurt van het Femund meer komen begint het behoorlijk te kriebelen bij de jongens en hebben ze het vanaf dat moment alleen nog maar over kanoën.
Dinsdag 1-8-2000:
We lummelen vandaag wat op en rond het terrein, beetje bij komen van de afgelopen weken. Boodschappen doen in Drevsjø, gewoon lekker rustig aan. Als je hier op het Camp staat voel je je een beetje thuis. Heerlijk wat een rust kun je hier nog vinden.
Woensdag 2-8-2000:
Prachtig weer vandaag niet te veel wind, dus we kunnen het meer op met twee boten van Bengt. Meine voorin bij Gerdie in de boot en Mats bij mij. Het komt er wel op neer dat wij het werk verzetten terwijl de heren genieten. Af en toe moeten we naar de kant omdat het weer er erg dreigend uitziet. Over de hele dag gezien valt het nog wel mee, behalve aan het einde zo’n vierhonderd meter voor de brug. In de verte zien we bengt al klaar staan om het meer op te gaan en de mensen daar waar nodig naar de kant te dirigeren. Als wij eenmaal onder de brug door zijn begint het keihard te regenen. Na een minuut of tien zijn we helemaal doorweekt van het vocht en komen we als een stelletje zombies bij de tent aan. Gauw droge kleren aan en voor een kop koffie naar de warme kafeteria van het Camp.
Donderdag 3-8-2000:
We rijden vandaag naar Elgå en pakken daar de boot (de Femund II) naar Revlingen. Vandaar lopen we omhoog naar de Svukuriset DNT hut. We willen ooit nog eens met de jongens een tocht langs dergelijke hutten maken. Aangezien we lid zijn stappen we naar binnen en kijken eens goed rond. Echt gezellig moeten we zeker een keer doen. We maken een praatje met de beheerster en bestellen wafels en koffie en gaan buiten heerlijk in het zonnetje zitten.
In het dagboek van 1982 las ik, dat we toen hier vlakbij de tenten hebben opgezet. Die plek ligt echter meer naar het noorden en wij lopen terug naar Elgå, naar het zuiden. Voor deze tocht terug staat 2 uur, maar wij doen het op onze manier en maken er voor de rest van de dag een mooie tocht van. Om ongeveer 6 uur lopen we Elgå voldaan binnen.
Vrijdag 4-8-2000:
Het weer is er ook niet na, veel regen en af en toe een hagelbui. De jongens zitten met twee andere Hollandse jongens te tafeltennissen en vermaken zich binnen prima. Loeren naar de Duitse meiden die de sauna in en uit lopen.
Zaterdag 5-8-2000:
Vandaag is er in Engerdalen een soort markt. Annika zegt, “dat is het zelfde wat jullie één keer in de week hebben, dat hebben wij hier één keer per jaar”. Veel kraampjes met van alles en nog wat. Van ver uit de omgeving komen de mensen hier op af.
Wij besluiten daarna een wandeling te gaan maken bij Gnollsetra. Daarvoor moeten we bij Heggeriset een hele stijle tollweg omhoog richting Sand. De weg is niet alleen stijl maar ook smal. Boven staan een paar hutten meer niet. Vanaf dat punt lopen we een flink eind de vidda op richting de Stornøa.
Zondag 6-8-2000:
Lekker de tijd genomen om de boel een beetje op te ruimen, zodat we daar morgen niet zoveel werk mee hebben. In de middag rijden we nog een stuk richting de Kopperveien. Bij het Svalsjø meertje proberen we een leuk plekje aan het water te vinden, maar het stikt er van de muggen en het is er te drassig. Dan maar weer richting de auto om een plek te zoeken waar de bosbessen ook nog bloeien. Heerlijk voor vanavond, we zijn namelijk bij Mieke en Bengt uitgenodigd om wafels te komen eten. In Nederland noem je dat pannenkoeken eten, hier in Noorwegen eet men wafels en ze smaken net zo lekker, tenminste als Mieke ze maakt.
Maandag 7-8-2000:
Karin is vandaag jarig en we komen dan ook niet eerder weg dan nadat we ons tegoed hebben gedaan aan de diverse soorten gebak. Lekker, allemaal zelf gemaakt. Daarna nemen we met de nodige “klemmen” (omhelsingen) afscheid van elkaar en vertrekken we richting Oslo. Daarvoor heeft Mieke de jongens nog eens op het hart gedrukt flink te zeuren over de vakantie volgend jaar. We moeten weer langskomen, maar dat stond al vast voor de jongens. We maken nog een paar foto’s bij het meer, want zo wild als het nu is hebben wij nog niet meegemaakt.
Deze weg hebben we vaker gereden, het is weg 26 naar het zuiden. Volgen tot Trysil en daar weg 25 vervolgen tot Elverum. Iets voorbij Elverum gaat weg 25 over in weg 3. Rijd echter even rechtdoor het plaatsje Løiten in om te gaan kijken bij de Løiten bræneri. Leuk om rond te lopen en het breekt de sleur van het autorijden een beetje.
Verderop gaat weg 3 over in de E6 (autobaan) en voor je het weet zit je in Oslo op de Bogstad camping. Dat is wel even heel wat anders dan Femund. Wat een drukte en wat een hoop mensen zo vlak op elkaar. Het kost ons allemaal moeite om in slaap te vallen deze avond denk ik.
Dinsdag 8-8-2000:
Vandaag met de bus naar de stad gereden en vervolgens met het stadsbootje, lijn 91, naar Bygdøy om het Kon-Tiki museum en het Fram museum te bekijken. Lekker slenteren in de stad en tot slot eten bij McDonald. Van dat geslenter in de stad word je trouwens verschrikkelijk sloom en moe. Doe ons in het vervolg maar een wandeling in de bergen. Tot slot lopen we over de Karl Johans gate naar het Paleis, voordat we de bus terug naar de camping nemen.
Woensdag 9-8-2000:
We gaan vandaag weer met de bus de stad in. In de stad nemen we de tram naar het Vigelandsparken. Als de jongens uitgekeken zijn mogen ze nog even dollen in het Frognerparken. Vanaf het park lopen we naar Majorstuen. Hier stappen we op de metro richting Holmenkollen helemaal aan het einde van lijn 1. De metro gaat steeds hoger en de jongens vinden het prachtig. Aan het einde beklimmen we ook nog eens de springschans en hebben we een schitterend uitzicht over Oslo en de Oslofjord. Die kant gaat het morgen ook op. Nog even niet aan denken.
Donderdag 10-8-2000:
Vanmorgen is het op tijd opstaan, tent afbreken, opruimen en klaar maken om richting de boot te vertrekken. We moeten om half één bij de boot zijn, maar de weg door de stad is nog eenvoudiger dan we dachten, zodat we om een uur of elf al in de rij aansluiten.
Om kwart over twaalf begint het inchecken en weer iets later lopen we op de boot op zoek naar hut 6169. Eerst even alle spullen wegbrengen en daarna kijken wat er allemaal te doen is. De jongens krijgen van Captain Kid iets lekkers als welkomsgeschenk. Vanavond draait er een Pokémon film, of ze ook komen kijken vraagtt ie. Ze zijn wel geweest, maar de film was Noors gesproken en niet echt een spannende film volgens de heren. Redelijk op tijd maken we een eind aan deze dag en gaan heerlijk in de opgemaakte bedden slapen.
Vrijdag 11-8-2000:
Met muziek van Grieg worden we vanmorgen wakker gemaakt. We stappen achter elkaar onder de douche en eten snel onze boterhammen op. Daarna laten de hut voor wat ie is en gaan aan dek. Dat wil zeggen, eerst de jassen goed dicht, want het is gedaan met het mooi weer.
Onderweg net voorbij de splitsing Neumunster komen we Hennie en Henk Oonk tegen op de autobaan en we besluiten er even af te gaan. Zij hebben er ook een mooie vakantie in Noorwegen opzitten en zijn vannacht overgestoken van Gotenborg naar Frederikshavn en wisten dat wij zo rond deze tijd hier langs moesten komen.
En zoals met elke vakantie komt ook aan deze een einde. Het was weer prachtig en wat doen we volgend jaar……………………
Lochem, september 2000