NOORWEGEN – kampeerreis 2003
Ook in 2003 zijn we naar Noorwegen geweest. Daarvan hebben we een summier dagboek bijgehouden.
Zo 6 juli 2003
Vandaag zijn we voor het eerst vertrokken in de nacht van zondag op maandag richting Hirtshals. Dat is even omschakelen. Hoe laat vertrek je, rijd je in een keer door of stop je even onderweg. We zijn om 20.30 uur gaan rijden in de wetenschap het vrachtverkeer voor te blijven. Daar is intussen een wijziging in gekomen, want we komen genoeg vrachtwagens tegen. Nog eens uitzoeken hoe dat zit. Ver voorbij Hamburg besluiten we er twee uurtjes slaap aan te wagen, maar dat is geen doen met vier man in een toch wel ruime Berlingo Multospace. Je kunt je benen niet kwijt en later zal, in ons geval, blijken dat je daarna twee gebroken nachten hebt. Doen we waarschijnlijk niet nog een keer. Mooi op tijd komen we in Hirtshals aan en rijden nog even naar de stormachtige zee. Zal de boot naar Oslo wel gaan?
Ma 7 juli 2003
Om 10.00 uur gaat de boot echt wel over naar Oslo. Het is mooi weer, het eerste stuk zitten we binnen, maar zodra we het Noorse vaste land zien gaan we aan dek.
Eenmaal van boord rijden we nog even flink de verkeerde kant op, naar het oosten in plaats van naar het zuiden – westen. Oslo is ook een grote stad, dus een vergissing maak je zo, maar dan rijden we toch nog een stuk in de richting van Askvoll, tot bij Buttingsrud aan het Sperillen meer aan de E16. We zijn Hønefoss dan al een stuk voorbij.
Di 8 juli 2003
Verder naar Askvoll via Bagn, Aurdal, Fagernes, Høgeset, Bjørkum E16, Lærdalsøyri. Dit laatste plaatsje kennen we nog van een vorige reis. Hier is een mooi museum over de geschiedenis van de vangst van zalm. Bij Fodnes vervolgen we weg 5, nemen we de boot naar Mannheller. Verder over weg 5 Sogndalsfjøra naar Hermansverk en Hella waar we de boot naar Tjugum nemen. In Balestrand nemen we een camping voor één nacht. In de avond gaan we nog even het stadje in. Ligt hier zomaar een Nederlands zeilschip uit Medemblik in de haven.
Wo 9 juli 2003
Vandaag verder richting Askvoll, we nemen weg 55 onder langs de kust/fjord. Kunnen we gelijk de Sognefjord wat beter leren kennen. Veel erg kleine havenplaatsjes komen we tegen. Het weer is echter niet best, dus bij Vadheim gaan we weer landinwaarts de E39 op richting Sande en Førde. Vanaf hier volgen we weg 609 langs de Førdefjorden naar Askvoll. Langs de kust loopt deze weg door een erg rustige streek. Je komt hier werkelijk geen toerist tegen. Tegen de avond rijden we Askvoll binnen en na even contact te hebben gehad met Elmar in Lochem over het adres, rijden we zo naar het huis van de familie Askevoll. Gunnar is buiten aan het werk en Gerdie kan hem zich nog van een jaar geleden bij Jan en Hetty thuis herinneren. Zij waren toen vanwege Hetty vier weken in Nederland. Hessel is er ook en komt ons enthousiast begroeten. Hij en Mats maken gelijk plannen om te gaan vissen.
Eigenlijk willen we hier niet in de tuin staan, maar omdat er geen “echte” camping is in het dorp, accepteren we het aanbod. Sterker nog, Jan schijnt het al vanuit Nederland geregeld te hebben. Gelukkig valt de tent amper op in de tuin, de schuur heeft bijna dezelfde kleur. Wassen en zo kunnen we beneden doen.
Het is een erg mooie avond. Gunnar weet nog een mooi plekje voor ons om van de zonsondergang bij Eimind te genieten. Die ondergang is werkelijk erg mooi aan een soort van strand.
Do 10 juli 2003
Later dan anders staan we op, kijken eens in het dorpje rond en gaan dan met de visspullen, een stormkeuken en een goed boek, terug naar de plek van gisteren. De jongens kunnen daar heerlijk vissen en wij lezen en genieten van het uitzicht. Daar komt het eerste half uur echter niets van, de jongens vangen namelijk de ene na de andere vis. Eentje nemen we er mee om op te eten.
Vr 11 juli 2003
Hessel heeft voor ons een tekening gemaakt van de plek waar hij gisteravond met de zonen van Gunnar is wezen vissen. Een mooie wandeling zegt hij met een flinke klim. Eerst nog even melk voor tussen de middag halen en dan op pad. De tocht het Askdalen in is mooi en pittig. Gaat heel langzaam steeds verder omhoog. Kijk je achterom, dan heb je een mooi uitzicht op het dorp en de baai. Boven moeten we nog een stuk een vaag pad proberen te volgen en dan zijn we bij het meer waar ze gisteravond gevist hebben. Dit meer is ook de watervoorziening voor het dorp Askvoll. Die jongens van ons hebben nu geen geluk en vangen niets, vallen wel een paar keer over de rotsen en dat is minder leuk.
Na een uurtje lezen en vissen begint het te regenen en trekken we onze regenpakken aan voor de terugweg.
Eenmaal “thuis” spelen we een spelletje kaart met een bakkie thee er bij.
In de avond gaan Mats en Meine met Hessel en Agnes mee (die is inmiddels ook gekomen na een tocht vanuit Zweden naar hier) vissen in de oude en in de nieuwe haven.
Het mooiste is; zij vangen niets en Mats vangt de ene na de andere vis. Een prachtige avond dus voor hem. Dit is waar hij het de hele tijd over heeft gehad met de buurjongens Rick en Tom, vissen in Noorwegen.
Za 12 juli 2003
Het heeft vannacht behoorlijk hard geregend, maar de tent heeft het prima gehouden.
Vandaag gaan we de omgeving een beetje verkennen met de auto. Weten we gelijk waar de Hakers het over hebben als ze over deze mooie streek praten. Via Hellestrand rijden we naar Holmedal, vandaar verder naar Eikenes waar de boot overgaat naar Dale. De weg gaat hier niet verder, dus parkeren we de auto in de haven. De jongens willen natuurlijk vissen en wij kunnen lekker lezen. Maar ook hier hetzelfde, je zit amper of een van de jongens vangt een vis.
Mats vangt drie vissen. We zetten ze allemaal terug. Als we weer bij de tent zijn gaan de heren zelf naar de haven om te vissen, ze hebben er nog niet genoeg van. Mats vangt er nu 5 en Meine 2. Eet smakelijk, we hoeven onze beefburger voorraad alweer niet aan te spreken.
Van Gunnar horen we dat het vanaf morgen mooi weer blijft.
zo 13 juli 2003
We hebben besloten vandaag verder te trekken naar Stryn. Gerdie en ik zijn hier in het verleden (15 jaar geleden) al eens geweest en Askvoll en omgeving hebben we voorlopige wel gezien.
Rustig opgebroken, om de anderen in het huis niet wakker te maken. Die hadden zich gisteren een beetje verkeken in de tijd met hun wandeling op Atløy. Konden nog net de laatste boot terug halen. Om 10.30 uur nemen we afscheid van de familie Askevoll en Hessel en Agnes.
Terug via weg 609 richting Førde en daarna de 5/E39 via Skei, Byrkjelo en 60 naar Stryn. Het is inderdaad schitterend weer, strak blauwe hemel. Als het zo blijft zijn we meer dan tevreden.
Als we Stryn binnenrijden, schrikken we toch wel een beetje van alle veranderingen. Wat kan er een boel wijzigen in 15 jaar. Bij de touristinfo vragen we naar de camping in het dorp, sorry inmiddels stadje. Die is er nog op dezelfde plek, alleen het prachtige grasveldje dat wij nog in onze gedachten hadden is inmiddels omgetoverd in een park met vaste stacaravans. WEGWEZEN!
We besluiten een stuk door te rijden richting Otta en vinden na 5 kilometer een volgende camping, de Kleivenes camping. Die lijkt ook vol, maar toch rijden we het terrein op. We willen net omkeren als de eigenares er aan komt lopen. Op mijn opmerking dat het vol is loodst zij ons regelrecht haar tuin naast het huis in waar nog een grasveld is met de afmeting van een strafschopgebied. Daar mogen we staan, zodat onze tent geen last heeft van de vele caravans. Werkelijk een perfecte plek. Hier blijven we een paar dagen staan om de omgeving te verkennen. De jongens maken vriendjes met een stel Nederlandse kinderen.
mo 14 juli 2003
Vandaag lekker rustig aan. Eerst naar Stryn geweest boodschappen doen. Het dorp is niet meer wat het geweest is. Daarna trekken we het Oldedalen in. Een heel mooi dal, met ook heel veel camping, waar echt hele mooie bij zitten om te kamperen. Met een tent bedoel ik dan. Je komt langs het schitterende Oldevatnet, blauw van het gletsjer water. Helemaal aan het einde van het dal parkeren we de auto en trekken onze wandelschoenen aan om de laatste kilometers naar de Brikdalsbreen te lopen. Een klein uurtje nog, of je moet een paard met wagen huren, net zoals al die “luie” Japanners doen. Maar die weten weer niet dat je de laatste 500 meter toch echt zelf moet lopen en klimmen. Het is lekker koel aan de voet van de gletsjer. We blijven er een uurtje en gaan dan op de terugweg op zoek naar een mooi plekje om ons brood op te eten en veel te drinken. Rond de klok van half vijf zijn we weer op de camping, heerlijk tutten met dit warme weer. De jongens zijn aan het zwemmen in het meertje iets verderop.
di 15 juli 2003
Vandaag de andere kant op. We willen eens gaan kijken bij het zomer skigebied van Stryn. Toen we hier de laatste keer waren (ik houd het op plusminus 15 jaar geleden) reden we nog tussen twee dikke wallen met sneeuw. We hadden al berichten gehoord dat skiën hier in de zomer sinds 1997 niet meer mogelijk is. En inderdaad bovenop, je moet eerst een stuk van de oude Strynefjellveg (258) op, is het een troosteloze bende. Geen sneeuw meer te bekennen en de stoeltjeslift hangt er werkeloos bij. De machines staan in de zon op grind waar normaal gesproken sneeuw zou moeten liggen. Toch eens de foto’s van toen er bij pakken.
We rijden nog een eindje door tot het begin van Vassvendtjørnin en dalen dan met onze picknick spulletjes af naar beneden, naar de rivier. Lekker met het koude water klooien en rustig aan doen.
Terug op de camping, onderweg hebben we de boodschappen gedaan, eten we Rømmegrøtt een echt Noorse maaltijd.
wo 16 juli 2003
We blijven vandaag een beetje rond de camping hangen. Er moet gewassen worden voor het eerst na 1,5 week. Boodschappen gedaan in Stryn en daarna een mooi plekje gezocht bij een meertje ongeveer twee kilometer verder dan de camping. We zagen daar eerder al veel auto’s staan en mensen op luchtbedden in het water drijven. We lopen naar de waterkant en toen bleek dat je bij een ondiepe plek (gemaakt volgens de heren) naar een eilandje kon lopen. Aan de andere kant van het eilandje hebben we de rest van de middag en een deel van de avond gezeten. Af en toe een duik in het ijskoude water en dan lekker op laten drogen op de kant. Vooral Meine vindt dit prachtig, duiken vanaf de rotsen, heeft het nooit koud. Mats, laat die maar vissen, niets gevangen, maar een hoop lol gehad.
Morgen gaan we verder richting Geiranger (63) oversteken bij Eidsdal, verder naar Trollstigen en dan zien we wel verder.
do 17 juli 2003
Wat later dan anders verlaten we de camping. Hebben we gisteravond toch nog een bui op de tent gekregen toen we naar bed gingen. Vanmorgen was het al weer erg warm met opbreken. Eerst over weg 15 richting Videseter en daar nu de tunnel in en niet over de oude weg, zijn we al geweest. Bij Langevatn gaan we weg 63 op richting Geiranger. Nog steeds leuk om te zien al die drukte en die grote Oceaan boten in de haven (dit keer 2). 
Beneden in het dal is het erg warm dus gauw de bergen weer. Pontje over tussen Eidsdal en Linge, we zien zowaar een bruinvis op redelijke afstand van de veerboot. We vervolgen weg 63 richting Trollstigen (kom je van deze kant, het zuiden, dan ga je er af en niet omhoog), blijft ook mooi om mee te maken al die haarspeldbochten. Moet je gezien hebben, voor ons gaat het verder naar Åndalsnes. We lopen even door het stadje en snuffelen nog even wat rond in de boekenwinkel, waar we in het verleden een mooi boekje over de Noorse plantenflora hebben gekocht. We kopen een ijsje en gaan naar de Touristinfo om informatie vragen over kleine camping in de buurt. We krijgen een aantal adressen. Om eerlijk te zijn: als we gaan kijken valt het erg tegen en moeten we vaststellen dat de Noorse campings zich meer instellen op de mensen met een caravan of camper en niet zozeer op mensen met een tent. De hutten zijn overal prima.
We vinden uiteindelijk een camping (Mittet camping) bij Mittet aan weg 660 (daarvoor weg 64 vanaf Isfjorden) aan de Langfjorden. Omdat het weer er erg dreigend uitziet willen we eerst de 2 kleine tenten opzetten, maar we besluiten om een hut voor 1 nacht te nemen, lekker makkelijk en in ieder geval een vast dak boven het hoofd mocht het echt gaan spoken.
Morgen willen we verder, deze streek lokt ons niet echt, we willen weer naar de bergen. Dus via Sunndalsöra willen we dan weer afdalen richting Oppdal. Daar zie we wel verder.
vr 18 juli 2003
Vroeg uit de hut vertrokken, we hoefden alleen maar de slaapzakken in te pakken en de kookspulletjes en wegwezen.
Via weg 660 verder via Eidsvåg naar Sunndalsöra. Via het Sunndalen rijden we richting Oppdal over weg 15. Dat stuk is nog mooi, maar na Oppdal valt het ons een beetje tegen. We gaan dan ook weer richting zuiden naar een voor ons bekend gebied Dovrefjell. Qua camping valt het ons enorm tegen, geen (voor ons althans) geschikte kampeercamping. Eerst wilden we bij Hjerkinn blijven staan, maar nu we niets geschiktst kunnen vinden en de omgeving ook een beetje tegenvalt, besluiten we nog verder af te zakken naar een gebied dat we kennen en mooi vinden, Jotunheimen. Dus verder via de E6 naar Dombås, Nord-Sel, rechtsaf een mooie binnenweg naar weg 15 richting Vågåmo tot Lom. Daar kunnen we weer op exact dezelfde plek op de Gjeilocamping staan als vorig jaar. Het eerste wat we doen is de tent opzetten en daarna een plons in het meer / rivier.
Dit soort gebieden trekt ons toch nog het meest. Prachtig de hoge bergen en de rustige “tent vriendelijke” campings in het dal. We blijven hier een aantal dagen staan, dus maar eens zien wat we morgen bijvoorbeeld gaan doen.
za 19 juli 2003
De dag begon met regen, ook in de nacht regende het af en toe. Lekker doorslapen / luieren dus, het is tenslotte zaterdag. We blijven een beetje op de camping hangen en vanavond gaan we wellicht worstjes roosteren. Die boodschappen moeten we nog doen in Lom. We kopen een ijsje en lopen nog even door het dorp.
’s Middags lekker luieren, boek lezen en verder helemaal niets. Na het avondeten aan de waterkant (worstjes grillen) nog even zwemmen en daarna gelijk onder de warme douche. We zitten nu 22.18 uur na te genieten in de zon.
Morgen misschien Galdhøpiggen op, Noord Europa’s hoogste berg.
zo 20 juli 2003
Wandelen vandaag de Galdhøpiggen op. We waren wellicht te laat op pad om de tocht optimaal te kunnen lopen. Het is een mooie maar zware tocht. Gelijk over de brug gaat het rechtsaf en dan links steil omhoog. Op de splitsing links aanhouden, kijk je achterom dan zie je de hut en de auto diep onder je liggen. Vanaf de top van de Svellnosi hadden we een mooi gezicht op de Styggebreen. Daar liepen zelfs wilde rendieren. De Keilhaus top hebben we ook nog gehaald. Het laatste deel Piggbreen hebben we niet meer gehaald. Het werd daar steil, veel smeltende sneeuw op de gletsjer, dus link en Pa en de jongens waren behoorlijk moe na 5 uur klimmen. Vanaf dit punt hadden we goed zicht op de top, het hutje op de top was goed te zien. De route gaat via dezelfde weg omlaag. Op de terugweg lelijk gevallen op zo’n 1200 meter van het beginpunt. Ik denk net even niet goed opgelet en vermoeidheid. Even op adem komen, voelde me niet lekker zag het niet meer scherp. We moesten daarna wel verder, want rechts van ons hoorden we het al donderden.
Eenmaal beneden besloten we om wat te gaan drinken in de hut, later bedachten we dat we er net zo goed konden gaan eten. Dat hebben we gedaan, traditionele noorse Kost, Gegeten in de Spiterstolenhut Rømmegrøt met Spekemate en saft.
opmerking:
De beschrijving van Jolanda Linschooten in de Dominicus gids “Bergtochten in Noorwegen” klopt op dit punt als het gaat om de beschrijving van de tocht en de omgeving, alleen worden de Noorse looptijden aangehouden en voor de gemiddelde Nederlandse Noorwegen bezoeker moet je je daar niet te zeer op richten. Wij deden de tocht in ongeveer 8 uur inclusief pauzes en een valpartij. Het lopen van deze tocht is voor een gemiddeld getrainde loper eerder 5-6 uur omhoog (en naar Lom is het minstens 35 kilometer).
ma 21 juli 2003
Na de vermoeiende tocht van gisteren blijven we vandaag een beetje bij de tent hangen. We hadden vanmorgen gelijk al een vriendje te eten, Mikan, spelen ze al bij aankomst op deze camping mee.
Lekker lezen dus en een beetje het dagboek bijwerken. Straks nog even naar Lom boodschappen doen en zo komen we deze dag wel door.
’s Middags even een stukje in de omgeving gereden. Bij Sjkåk waren ze aan het raften, spectaculair om te zien. We rijden nog iets verder richting Stryn en dan weer op naar Lom.
We spelen voor het slapen gaan nog even een spelletje kaart in de tent want het is gaan regenen en niet zo’n beetje ook.
di 22 juli 2003
Het heeft een deel van de nacht flink geregend en ook nu ziet er erg bewolkt uit. Wel een mooi gezicht, die witte flarden bewolking die in het dal blijven hangen. Het zal wel weer opklaren nemen we aan. We blijven een beetje bij de tent hangen, want met die knie en rug van mij gaat het niet best. Heb er veel last van. Morgen gaan we verder hebben we besloten. Alle leuke mensen die we hebben leren kennen gaan weg of zijn inmiddels weg, zoals de buurman die afscheid van ons nam met de woorden “nou oude man, sterkte met je been en prettige vakantie verder”. We doen nog even wat boodschappen in het dorp en gaan op de camping verder met het opruimen van de dingen die we niet meer nodig hebben. Scheelt mooi in tijd morgen.
Mats is met de andere buurman mee vissen een eind verderop in de rivier richting Bismo.
wo 23 juli 2003
Via de mooie weg 55 verlaten we Lom en omgeving. Het is en blijft hier mooi. Boven bij Turtagrø nemen we dit keer de tolweg naar Øvre Årdal. Geen aanrader, alleen het eerste en laatste deel is mooi. Verder over weg 53 naar Fagernes, hebben we al vaker gereden. Bij Øye bekijken we onze eerste Stavkirke.
De omgeving bij Vestre Slidre is mooi, veel water, bossen en hoge glooiende bergen.
Bij Fagernes nemen we een schitterende weg binnendoor via Nythun, Stølen, Lenningshøgda, Gausdal en Segalstad bru. Een hele mooie weg. Je moet deze weg alleen bij helder weer rijden, vanwege de echt mooie vergezichten. We willen in de buurt van Tretten een camping zoeken, dus nemen we weg 254 naar het noorden en vinden een camping even voorbij Tretten. Omdat het al 7 uur is geweest, nemen we een hut.
do 24 juli 2003
We gaan eerst even terug de stad in. Lillehammer, een leuke stad voor een kort bezoek. In het centrum kun je je wel een dagdeel vermaken. Nog even bij het Olympiapark geweest, maar om daar NKR 150 voor een gezin neer te leggen gaat 9 jaar na dato echt te ver.
Na de middag rijden we over de E6 richting het noorden. We hebben nog een week tot de boot terug. Voorbij Ringebu nemen we weg 27 naar Ringbufjellet. We komen tot de ontdekking dat we (met en zonder kinderen) hier vaker gereden hebben, mooi maar we kennen het al.
Bij Enden slaan we rechtsaf weg 219 op. Even daarvoor zit een mooie camping met de naam Solhaug (Zonneheuvel). Bij Atnosen rechtsaf weg 3 op. In Koppang nemen we de eveneens vertrouwde weg 30, bij Åkrestrømmen rechtsaf weg 217 en bij Gaten weg 26 naar het FCC (Femund Canoe Camp). 
Dat zal een uur of 8 worden. Vanaf Koppang is het volgens Mieke die daar vroeger gewerkt heeft nog zo’n 2 uur.
We zijn er mooi op tijd. Bengt is erg druk met klanten (das mooi), dus we kletsen even met Karin. Daarna zoeken we en plek voor de tenten (we zetten de 2 trekkerstentjes op). Bij de Gapahurka aan het einde van het terrein waar we de laatste keer stonden is nog plek. We maken alles in orde voor de nacht en stoppen de jongens er alvast in. Net als we zelf naar bed willen gaan komt Mieke nog even kijken. We kletsen nog even en praten morgen wel verder.
vr 25 juli 2003
Van de pijn slecht geslapen vannacht, dus redelijk naluieren in de tent. Verderop de ochtend eindelijk kans om Bengt te spreken.
We doen boodschappen in Drevsjø, kletsen wat, de jongens spelen tafeltennis in de Kafeteria, we eten bij Mieke en Bengt en delen de mee gebrachte “geschenken” uit. Zo komen we hier de dag wel door.
za 26 juli 2003
Rustig dagje. Er zijn niet veel mensen meer op het kampeerterrein. Er staan wel veel auto’s op de parkeerplaats, dus er moeten mensen op het meer zitten. Wij doen de boodschappen voor het “waffler” eten vanavond, hmm lekker.
Zitten nu nog langs het Femundmeer te genieten. Misschien gaan we vanavond nog even naar Elgå.
zo 27 juli 2003
Vandaag een rustdag, met Mats wezen vissen in een meertje verderop. Gerdie met Meine in de kano de rivier op. Lekker luieren en voorbereiden voor de kanotocht.
ma 28 juli 2003
Op tijd gestaan, vandaag brengt Wizlav ons naar Glådberget een haventje met parkeerplaats aan het Isteren. Daar begint onze tocht over het meer. We varen zoals ons is aangeraden onderlangs de kust. Voorzover we het vanuit de boot kunnen zien zijn er aan de oostkant van het meer weinig plekjes om twee tenten goed en bij elkaar neer te zetten. Heeft er ook mee te maken dat we al die tijd aan de andere kant een paar mooie zandstrandjes zien. Daar willen we eigenlijk wel naar toe, maar recht oversteken is onverstandig, dus eerst nog even onder de kust blijven. Op het strandje zoeken we een mooi plekje voor de tenten en of we de boten kwijt kunnen. Meine wil gelijk met ons zwemmen, maar Gerdie en ik willen eerst de tenten opzetten, want het kan dan wel stil zijn op het water, maar volgens Gerdie is dat de spreekwoordelijke stilte voor de storm. Nog geen uur later moesten we ons terugtrekken in 1 van de tenten, omdat me er een wolkbreuk kwam opzetten. De regenbui die we daarna op de tent kregen, was niet mis. Het eten moesten we even uitstellen. Het duurde maar een minuut of 20 en daarna werd het weer schitterend weer. Heerlijk genieten dus nog van een mooie avond. Inmiddels hebben we Duitse buren gekregen, die op het strandje naast ons zijn gaan staan.
We ligger er deze avond moe en voldaan erg vroeg in. Morgen weer een dag.
di 29 juli 2003
We wilden vanaf deze plek eigenlijk me een lege kano naar het noorden en in de middag naar het zuiden varen, maar het is zo’n geweldig mooi weer, dat we besluiten heel lui op het strandje te blijven hangen. Mats is werkelijk de hele dag met zijn buurjongen”aan het vissen. Niet dat ze wat vangen, maar de 2 kletsen de hele tijd in het Engels tegen elkaar.
We lagen deze avond helaas al in bed, jammer, want de buurman had ons nog willen uitnodigen op thee met rum. Morgen moeten we echter op tijd uit bed, want als het kalm weer is, moeten we gelijk het meer oversteken.
wo 30 juli 2003
Het meer is spiegelglad deze morgen, dus opschieten met opbreken. Om 2 uur komt Bengt ons oppikken bij het beginpunt en dat moeten we halen.
Als we hebben ontbeten, de boten hebben ingepakt en afscheid hebben genomen van de buren, varen we met mooi weer weg. Een kilometer verder besluiten we het meer over te steken. Eenmaal onderweg begint de wind aan te zetten en wordt het nog knap eng om verder te varen. We gaan eenmaal aangekomen aan de andere kant even uit de boten want dit wordt link. Tijdens deze gedwongen pauze plukken Meine en Gerdie bosbessen. Je weet maar nooit wat we moeten eten vanavond als we niet verder kunnen, alles is op. Gelukkig kunnen we een uur later weer verder en varen we zonder problemen naar het beginpunt. We hebben nog tijd om de spullen goed uit te zoeken voordat Bengt ons komt halen. Op het FCC gaan we barbecuen.
do 31 juli 2003
Vandaag gaan we helaas alweer met de boot vanuit Oslo terug naar Kiel.
We sliepen vannacht bij Mieke in Lillebo, de jongens in het “gastenhuisje” wij gewoon binnen. Om ongeveer half acht nemen we afscheid voor dit moment en gaan we op weg. We komen hier terug, zeker weten.
Via weg 70 / 218 terug naar Drevsjø en dan over weg 26 richting Engerdal (hier kun je geld pinnen als je in / op Femund bent), Trysil. Vandaar weg 25 naar Elverum. Dan verder over weg 3 / E6 via Minnesund, Råbolt, Sand, Kløfta rijden we de tolweg van Oslo op. Daarna rijden we in één keer goed naar de terminal van de Colorline.
Om te onthouden: in goed 4 uur rijd je van Femund naar het centrum van Oslo.
We staan nog geen tien minuten in de rij, of we worden er tussenuit gepikt. “Doorrijden naar voren en gelijk de boot op” is het signaal van de bewakers bij de boot. Eerder dan gedacht brengen we onze spullen naar de hut en zoeken daarna een plekje op het dek. Zien we toch nog wat van het centrum van Oslo van bovenaf het dek.
Als de boot goed de haven uit is, zoeken de jongens de bekende gokmachines, wij zoeken een mooi plekje met luie stoelen en genieten van de oostkust van Noorwegen en de vele bootjes die voorbij komen.
Prettige bootreis verder!
vr 1 augustus 2003
We rijden in een paar uurtjes rijden naar Lochem en dan zijn we weer thuis. Gauw de was doen, misschien even bij vrienden langs, eten bij Monique, terug naar huis de schone was weer inpakken, morgen gelijk door naar Schiermonnikoog om bij te komen van deze vakantie, ahummm!